در این بخش می‌­خواهیم با این قابلیت میکروکنترلر­های AVR که همان خواندن چندین ورودی به صورت هم­زمان است آشنا شویم. ابتدا به معرفی دستور PINX می‌­پردازیم. در این دستور به جای X نام پورت می‌آید. این دستور معمولا در قالب‌­های شرطی می‌آید و برای خواندن تمام پایه‌های یک پورت به صورت یکجا کاربرد دارد. مثلا اگر در متغیر PINA مقدار 00000001 وجود داشته باشد چگونه بفهمیم که هر پایه چه مقداری دارد؟

برای پاسخ به این سئوال شکل زیر را در نظر بگیرید:

حال اگر عددی که در بالا آورده شده است را به همان ترتیب در شکل بالا قرار دهید به راحتی متوجه خواهید شد که هر پایه چه مقداری دارد. مثلا برای مثال بالا پین A.0 مقدار 1 دارد و بقیه­‌ی پین‌ها مقدار 0 دارند. در واقع اعداد متناسب با ارزششان در مبنای باینری به هر پین نسبت داده می‌­شوند. در واقع کم ارزش‌ترین رقم به پین صفرم و با ارزش­‌ترین رقم به پین هفتم نسبت داده می­شود. حال یک پروژه را تعریف می‌­کنیم به گونه‌ایی که با خواندن یک پورت به صورت کامل اعمال متناسب و متفاوتی را در خروجی انجام دهیم.

تعریف پروژه:

برنامه­‌ای‌‌‌ را شبیه‌سازی کنید که با دادن هر ورودی 0 به پین‌های پورت A، پایه‌های پورت B متناسب با آن‌ها فعال شود و LED متصل به خود را روشن کند. در واقع منظور این است که اگر ورودی 0 به پین A.5 وارد شد پورت B.5 فعال شود.برای این کار پس از آنکه شروع به ساخت پروژه کردیم باید نکات زیر را در نظر بگیریم:

• شبیه‌سازی را با میکروکنترلر ATmega32 انجام می‌دهیم، بنابراین از لیست میکروکنترلر­ها این میکرو را انتخاب کنید.
• تمام پایه‌‌های پورت A را در حالت ورودی Pull Up شده قرار دهید.
• تمام پایه‌های پورت B را در حالت خروجی با مقدار اولیه‌ی صفر قرار دهید.

حال پس از انجام تنظیمات بالا و ساختن یک پروژه­‌ی جدید، مدار زیر را در Proteus شبیه‌سازی کنید.

شکل ۱۲

 در شکل بالا تمام پایه­‌های پورت A در حالت Pull Up قرار دارند و با یک سویئچ همگی به زمین متصل شده‌اند. حال به قطعه کد زیر نگاه بیندازید.

[php]
while (1)
{
if(PINA ==0B11111110)
PORTB.0=1;
else
PORTB.0=0;

if(PINA==0B11111101)
PORTB.1=1;  
else
PORTB.1=0;

if(PINA==0B11111011)
PORTB.2=1;
else
PORTB.2=0;

if(PINA==0B11110111)
PORTB.3=1;
else
PORTB.3=0;
}[/php]

در قطعه کد بالا به تربیب زیر عمل شده است:

• مقدار پورت A را می‌خوانیم.
• حال به پورت B مقدار متناسب با آن را در بدنه‌ی هر شرط نسبت می­‌دهیم.

دقت کنید که در بالا اگر شرط برقرار نباشد پورت‌ها با دستور else به حالت صفر برده شده­‌اند تا از 1 ماندن خروجی پس از یک بار برقراری شرط مربوطه جلوگیری شود.حال به شکل‌های بعد که حاصل اجرای کد برای مقادیر مختلف ورودی هستند دقت کنید.

در شکل ۱۳ همان‌­طور که می‌بینید پس از فشردن سوییچ اول که متصل به پین A.0 است، پین A.0 به حالت 0 رفته است. بنابراین طبق کدهای خط ۳ تا ۱۲، LED متصل به پورت B.0 را روشن می­‌کند.

شکل ۱۳

در شکل ۱۴ نیز پین A.3 به حالت 0 رفته است که در نتیجه‌­ی آن پورت B.3 روشن شده است. این بخش از اتفاقات مربوط به دستورات خط ۱۳ تا ۲۲ است.

شکل ۱۴

حال اگر دو سوییچ را به صورت هم‌زمان فشار دهیم چه رخ خواهد داد؟ پس از انجام این کار شکل صفحه‌ی بعد را مشاهده خواهید کرد. در شکل زیر همان‌طور که مشاهده می‌‌کنید هیچ LED روشن نشده است. علت این امر این است که ما در شرط‌های خود چنین حالتی را پیش­بینی نکرده بودیم. در واقع حالت PINA==0B00000110 در شرط‌های ما وجود ندارد.

شکل ۱۵

اگر ما این شرط را به همراه کاری که می‌­خواهیم در ازای آن میکرو برای ما انجام دهد به کد خود اضافه کنیم تغییرحالتی را در این حالت و یا تمام حالات پیش بینی نشده‌ی دیگر به وجود بیاوریم.

**یک نکته‌ی دیگر که در اینجا لازم است که بدانید این است پورت C هنگام تنظیمات ورودی – خروجی کمی با دیگر پورت­‌ها متفاوت است. در این پورت به دلیل در نظر گرفتن قابلیت JTag، اگر می­‌خواهید از این پورت به عنوان ورودی – خروجی استفاده کنید باید این قابلیت را غیرفعال کنید. این قابلیت معمولا به هنگام برنامه‌ریزی کردن میکرو تنظیم می‌­شود. بنابراین هنگام انجام عمل Programming همواره به خاطر داشته باشید که اگر می­‌خواهید از پورت C به عنوان ورودی – خروجی استفاده کنید ویژگی JTag را غیر فعال کنید.

در این فصل سعی بر آن بود که علاوه بر کار کردن با ورودی‌ها بتوانید نحوه­‌ی ارتباط متناسب با خروجی‌ها را نیز تمرین کنید. در فصل­های بعد با روش­های دیگر ارتباط با محیط در میکروکنترلر­های AVR آشنا می‌شوید.