9گاه لازم است بخواهیم اطلاعات چند میکروکنترلر را هر زمان که خواستیم بخوانیم و با توجه به محدود بودن تعداد ورودی‌های COM کامپیوتر باید روشی را داشته باشیم که بتوانیم با یک پورت اطلاعات تعدادی میکروکنترلر را بخوانیم.

برای این کار باید برای هر میکروکنترلر یک آدرس فرضی در نظر بگیریم، مثلا میکروکنترلر اول را با آدرس A و میکروی بعدی را با آدرس B و همین طور تا آخر. سپس کاری کنیم که هر میکرو زمانی اطلاعات خود را بفرستد که ما از آن می‌خواهیم.

بنابراین به بلوک دیاگرام زیر توجه کنید:

شکل ۱۳: بلوک دیاگرام اتصال میکروکنترلر ها به صورت پشت سر هم به کامپیوتر

همان‌طور که می‌بینید تمام TX ها در میکروکنترلر‌ها به هم وصل شده‌اند و تمام RX ها نیز به هم و سپس این TX و RX کلی به PC متصل شده است. ( البته فرض کرده­ ایم که MAX233 در مدار موجود است ).

حال باید تمام تنظیمات میکروکنترلرها مشابه باشد و تمام Baud Rate ها یکسان تنظیم شود.

در اینجا قطعه کدی را می­‌آوریم که برای یک بورد از ربات مار مانند Python ساخته شده در دانشگاه فردوسی مشهد است ( این ربات نایب قهرمان لیگ Demo در مسابقات بین المللی ایران اپن ۲۰۱۳ شد ).

شکل ۱۴: ربات Python

از آنجا که این ربات ۸ عدد بورد الکترونیکی داشت و هر بورد نیز ۲ میکروکنترلر، برای همین به چنین ارتباطی نیاز بود. بنابراین قطعه کدی مثل زیر برای ارتباط بوردها با کنترلر مرکزی نوشته شد:

#include <mega16.h>
#include <delay.h>
#include <stdio.h>
#define ADC_VREF_TYPE 0x00

int amount;
char test;

ابتدا پس از تعریف متغیرهای مورد نیاز، کد برنامه‌ی اصلی در زیر نوشته شده است.

while(1)
{
   UCSRB = 0X10;
   test = getchar();
   if(test == 'E')
   {
      UCSRB = 0X18;
      PORTB.0 = 0;
      PORTB.1 = 0;
      PORTB.2 = 0;

      amount = read_adc(0);
      printf("5A%d-",amount);

      PORTB.0 = 1;
      PORTB.1 = 0;
      PORTB.2 = 0;

      amount = read_adc(0);
      printf("5B%d-",amount);

از آنجا که می‌خواهیم هر میکرو تنها زمانی اطلاعات را ارسال ­کند که ما می­‌خواهیم، بنابراین تا زمانی که این اتفاق نیفتاده است پایه‌ی TX هر میکرو را در حالت غیر فعال قرار می­‌دهیم. (خط ۳ )

سپس در صورت دریافت دستور ارسال اطلاعات ( در اینجا گرفتن کاراکتر ‘E’ ) خط ارسال را فعال کرده ( خط ۷ ) و نهایتا هر چیزی را که می‌خواهیم بر روی پورت سریال قرار می‌دهیم. این کد بخشی از کد است که مربوط به ارسال اطلاعات می­‌شود.

همان­طور که می‌بینید در رشته‌­ی ارسالی نیز کاراکترهایی وجود دارد که نشان دهنده­‌ی آدرس بورد و دیگر اطلاعات هستند ( خط ۱۳ و ۲۰ ). مثلا در اینجا بورد شماره­‌ی ۵ انتخاب شده است، بنابراین این بورد در ابتدای رشته­‌ی ارسالی خود کاراکتر ۵ را قرار داده است.